M.Klukowski M.Klukowski
134
BLOG

O duszy...

M.Klukowski M.Klukowski Rozmaitości Obserwuj notkę 0

 

Niczym nie skrępowana dusza pragnąca wypowiedzieć słowo, a nie mogąca. Powstrzymująca się niczym zwierz przed atakiem na dużo silniejszego przeciwnika, widząc marność swego powodzenia. Nie wypowiedziane słowa to metafizyka duszy, pragnąca poznać tajniki skrywane przez świat i nicość. Intuicja podpowiada duszy, że jednak prawda wyjdzie na jaw. Tajemnica zostanie odkryta, a dusza uzyska pełnie szczęśliwości. Jednak musi czekać na spełnienie, w niepewności, w szale uniesień duszy pragnącej jak najszybszego zespolenia z nieogarniętą wiedzą i mocą pomimo niepewnego rezultatu!
To nieokreślona siła o tajemnej mocy skrywającej tajemnicę, o której dusza/byt jest pewna, że jest i że przy końcu świata zostanie mu przekazana. Radość z otrzymania zaspokoi pragnienia duszy, jednocześnie kojąc jej sfatygowane emocje. Zaspokajając najskrytsze uczucia. Poczuje się spełniona i osiągnie pełnie swego istnienia.
Czy jednak osiągnie go każdy byt? Choć każda dusza pragnie, to czy tego samego?
Pragnienie to ludzki materializm. Pożądliwość czegoś co mimo wszystko jest osiągalne przy maksymalnym wysiłku. Zaspokojenie pragnienia jest więc możliwe, ale co jest, gdy mówimy o pożądliwości duszy! Czy jej cel jest taki sam jak w pragnieniu materialnych dóbr doczesnych. W chrześcijańskiej wizji duch dąży do zespolenia się z Bogiem, w ten sposób Absolut staje się ostatecznym celem ludzkiego pragnienia duszy. Kwestią jest uświadomienie sobie ziemskiej wędrówki ku tej uświęconej rzeczywistości
Człowiek osadzony w ziemskiej doczesnej rzeczywistości żyje nią. A więc, alienacja duszy jest skrajnie nie spotykana, przez wieki niezrozumiana i nie popierana, staje się wysublimowanym rodzajem ludzkiego dualizmu w samym sobie. Dualizm duszy i ciała zdawałoby się determinuje jedną ze stron. Materializm ludzkiej natury sprawia, iż postrzegamy życie w jedyny racjonalny sposób. Potrzeba zaspokajania potrzeb sprawia, że ludzki byt staje się przyziemnym niemal zwierzęcym bytem.
M.Klukowski
O mnie M.Klukowski

Roszczę sobie prawo do swych myśl i tego co piszę, dlatego domagam się respektowania prawa i dobrego obyczaju przez media (w szczególności jednej wiadomej gazety i jej dziennikarzy) by czerpały pomysły i teksty za zgodą twórcy. Wszystkie prawa zastrzeżone. Prawa do używania, kopiowania i rozpowszechniania wszystkich danych własnych oraz twórczości dostępnych na blogu podlegają w szczególności przepisom Ustawy z dnia 04.02.1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83 z późn. zm.).

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Rozmaitości